Traditional

மட்டக்களப்பு பிரதேசம் பல்வேறுபட்ட தனித்துவமான பாரம்பரிய கலை வடிவங்களின் தொட்டிலாக விளங்கி வந்துள்ளது. எனினும், காலமாற்றத்தில் இந்த கலைகளின் பயில்வில் ஒரு பின்னடைவு ஏற்பட்டுள்ளதை அவதானிக்க முடிகிறது. ஆரம்ப காலங்களில் ஒவ்வொரு கிராமத்திலும் செழித்தோங்கியிருந்த பல கலைகள் இன்று முற்றிலும் வழக்கொழிந்து போயுள்ளன அல்லது மிக அரிதாகவே பயிலப்படுகின்றன.

அதேசமயம், சில குறிப்பிட்ட புவியியல் பிரதேசங்களுடன் பின்னிப்பிணைந்த கிராமங்களில் பாரம்பரிய கலைகள் இன்னமும் வீரியத்துடன் உயிர்ப்புடன் காணப்படுகின்றன. இந்த பிரதேசங்களில், கோயில் சடங்குகளும் திருவிழாக்களும் பாரம்பரிய கலைகளின் தொடர்ச்சியான இருப்பை உறுதி செய்வதில் முக்கிய பங்காற்றுகின்றன. இந்த நிலையில், மட்டக்களப்பின் பாரம்பரிய கலைகளின் தற்போதைய நிலை, வீழ்ச்சிக்கான காரணங்கள், எதிர்கால சவால்கள் மற்றும் புத்துயிரளிப்பதற்கான சாத்தியக்கூறுகள் குறித்து ஆழமான விமர்சனப் பகுப்பாய்வை மேற்கொள்வது காலத்தின் தேவையாகும்.

தற்போதைய நிலை: வீழ்ச்சியின் அறிகுறிகள்

மட்டக்களப்பின் பாரம்பரிய கலைகளின் வீழ்ச்சியானது ஒரு கவலைக்குரிய விடயமாகும். பல ஆய்வுகள் மற்றும் கள ஆய்வுகளின் படி, கூத்து, கும்மி, கோலாட்டம், வில்லுப்பாட்டு போன்ற பல முக்கிய கலை வடிவங்களின் பயில்வு கணிசமாக குறைந்துள்ளது. குறிப்பாக, இளைய தலைமுறையினர் இந்த கலைகளில் ஆர்வம் காட்டுவது குறைந்து வருவதுடன், நவீன பொழுதுபோக்கு அம்சங்களுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுப்பதும் இதற்கான முக்கிய காரணங்களில் ஒன்றாகும். உதாரணமாக, தேசிய கலை கலாச்சாரப் பேரவையின் (National Arts Council) 2022 ஆம் ஆண்டு அறிக்கையின்படி, கடந்த பத்து வருடங்களில் மட்டக்களப்பு மாவட்டத்தில் பாரம்பரிய கூத்து குழுக்களின் எண்ணிக்கை 40% ஆல் குறைந்துள்ளது (National Arts Council Report, 2022). இது, ஒரு காலத்தில் சமூகத்தின் ஒருங்கிணைந்த அங்கமாக விளங்கிய இந்த கலை வடிவத்தின் வீழ்ச்சியை எடுத்துக்காட்டுகிறது.

மேலும், பாரம்பரிய கலைஞர்களுக்கு போதிய வருமானம் இல்லாமையும், சமூகத்தில் அவர்களுக்கு உரிய அங்கீகாரம் வழங்கப்படாமையும் இந்த கலைகள் தொடர்ந்து பயிலப்படுவதில் பெரும் தடையாக உள்ளது. விவசாயம் மற்றும் மீன்பிடி போன்ற தொழில்களுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்கும் இப்பிரதேசத்தில், கலை ஒரு முழுநேர தொழிலாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படாத நிலை காணப்படுகிறது. இதனால், பல திறமையான கலைஞர்கள் வேறு தொழில்களை நாடிச் செல்ல வேண்டிய கட்டாயத்திற்கு உள்ளாகின்றனர். இது, பாரம்பரிய கலைகளின் தொடர்ச்சிக்கு பெரும் அச்சுறுத்தலாக விளங்குகிறது.

இருப்பினும், சில கிராமங்கள் இந்த பொதுவான போக்கிற்கு விதிவிலக்காக திகழ்கின்றன. குறிப்பாக, மட்டக்களப்பு நகரை அண்டியுள்ள சில கிராமங்களிலும், தெற்கே சில பிரதேசங்களிலும் கோயில் திருவிழாக்களுடன் இணைந்த கலை நிகழ்ச்சிகள் இன்னமும் உயிர்ப்புடன் நடைபெற்று வருகின்றன. இந்த திருவிழாக்கள் கலைஞர்களுக்கு ஒரு மேடையை வழங்குவதுடன், சமூகத்தின் கவனத்தையும் ஆதரவையும் பெற உதவுகின்றன. ஆனாலும், இது ஒரு நிலையான தீர்வாக அமையாது.

வீழ்ச்சிக்கான காரணங்கள்: பன்முகப்பட்ட சவால்கள்

மட்டக்களப்பின் பாரம்பரிய கலைகள் வீழ்ச்சியடைவதற்கு பல காரணிகள் ஒன்றிணைந்து செயற்படுகின்றன. அவற்றில் சில முக்கியமானவை பின்வருமாறு:

சமூக பொருளாதார மாற்றங்கள்: நவீன கல்வி முறையின் அறிமுகம் மற்றும் தொழில் வாய்ப்புகளில் ஏற்பட்ட மாற்றங்கள் பாரம்பரிய கலைகளை இரண்டாம் நிலைக்கு தள்ளியுள்ளன. இளைய தலைமுறையினர் வெள்ளை காலர் தொழில்களை நாடுவதால், பாரம்பரிய கலைகளை பயில்வதற்கான ஆர்வம் குறைந்துள்ளது.
பொழுதுபோக்கு அம்சங்களின் அதிகரிப்பு: தொலைக்காட்சி, சினிமா, இணையம் போன்ற நவீன பொழுதுபோக்கு சாதனங்களின் வருகை மக்களின் கவனத்தை பாரம்பரிய கலைகளில் இருந்து திசை திருப்பி உள்ளது. குறைந்த நேரத்தில் அதிக பொழுதுபோக்கு வழங்கும் இந்த ஊடகங்களுக்கு இளைய தலைமுறையினர் எளிதில் அடிமையாகி விடுகின்றனர்.
கலைஞர்களுக்கான ஆதரவின்மை: பாரம்பரிய கலைஞர்களுக்கு போதிய நிதி உதவி, பயிற்சி வாய்ப்புகள் மற்றும் சமூக அங்கீகாரம் கிடைப்பதில்லை. இதனால், பல கலைஞர்கள் தங்கள் கலைத் திறமைகளை கைவிட்டு வேறு தொழில்களை நாட வேண்டியுள்ளது.
குருகுலக் கல்வி முறையின் வீழ்ச்சி: ஒரு காலத்தில் பாரம்பரிய கலைகள் குருகுலக் கல்வி முறை மூலம் தலைமுறை தலைமுறையாக கடத்தப்பட்டன. இந்த முறை தற்போது வலுவிழந்து வருவதால், புதிய தலைமுறையினருக்கு கலைகளை கற்றுக்கொள்வதற்கான வாய்ப்புகள் குறைந்துள்ளன.
அரசாங்க மற்றும் கொள்கை ரீதியான ஆதரவின்மை: தேசிய மற்றும் மாகாண மட்டங்களில் பாரம்பரிய கலைகளை பாதுகாப்பதற்கும் மேம்படுத்துவதற்கும் போதுமான கொள்கைகள் மற்றும் திட்டங்கள் அமுல்படுத்தப்படவில்லை. கலைஞர்களுக்கான உதவித்திட்டங்கள் மற்றும் கலைக்கூடங்களுக்கான நிதி ஒதுக்கீடு போதுமானதாக இல்லை.

மீள்வருகைக்கான வாய்ப்புகள்: செயல்திட்டங்களும் பரிந்துரைகளும்

மட்டக்களப்பின் பாரம்பரிய கலைகளை புத்துயிரூட்டுவதற்கும், எதிர்கால சந்ததியினருக்கு கொண்டு செல்வதற்கும் உறுதியான நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்வது அவசியமாகும். இதற்கான சில practical solutions மற்றும் best practices பின்வருமாறு:

பாடசாலை மட்டத்தில் கலைக்கல்வியை மேம்படுத்துதல்: பாடசாலை கலைத்திட்டங்களில் பாரம்பரிய கலைகளை கட்டாயப் பாடமாக அறிமுகப்படுத்துவதன் மூலம் இளம் வயதிலேயே மாணவர்கள் மத்தியில் கலைகள் குறித்த ஆர்வத்தை வளர்க்க முடியும். இதற்காக, பயிற்சி பெற்ற ஆசிரியர்களை நியமிப்பதும், போதுமான வளங்களை வழங்குவதும் முக்கியம். பின்லாந்து நாட்டின் கல்வி முறையை உதாரணமாகக் கொள்ளலாம். அங்கு கலை மற்றும் கலாச்சார கல்விக்கு அதிக முக்கியத்துவம் வழங்கப்படுகிறது (Finnish National Agency for Education, 2021).
கலைஞர்களுக்கான ஆதரவுத் திட்டங்களை உருவாக்குதல்: பாரம்பரிய கலைஞர்களுக்கு மாதாந்த உதவித்தொகை, பயிற்சி பட்டறைகள் மற்றும் கலை நிகழ்ச்சிகளை நடத்துவதற்கான நிதி உதவி ஆகியவற்றை அரசாங்கம் மற்றும் அரச சார்பற்ற நிறுவனங்கள் வழங்க வேண்டும். கலைஞர்களின் கலைத்திறன்களை சந்தைப்படுத்துவதற்கான வாய்ப்புகளை உருவாக்குவதும் முக்கியம்.
கோயில் திருவிழாக்களை கலை நிகழ்ச்சிகளுக்கான முக்கிய மேடையாக பயன்படுத்துதல்: கோயில் நிர்வாகங்கள் திருவிழாக்களின் போது பாரம்பரிய கலை நிகழ்ச்சிகளுக்கு முக்கியத்துவம் அளிப்பதன் மூலம் கலைஞர்களுக்கு ஒரு நிலையான மேடையை உறுதிப்படுத்த முடியும். இதற்காக, கோயில் நிர்வாகங்களுக்கும் கலை அமைப்புகளுக்கும் இடையே ஒரு புரிந்துணர்வு உடன்படிக்கையை ஏற்படுத்தலாம்.
இ கொமர்ஸ் (E commerce) தளங்களை பயன்படுத்துதல்: கலைஞர்கள் தங்கள் கலைப் பொருட்களை (உதாரணமாக, பாரம்பரிய இசைக்கருவிகள், கலைப்பொருட்கள்) விற்பனை செய்வதற்கும், தங்கள் கலை நிகழ்ச்சிகளை விளம்பரப்படுத்துவதற்கும் இ கொமர்ஸ் தளங்களை பயன்படுத்த ஊக்குவிக்கலாம். இதற்கான பயிற்சி மற்றும் தொழில்நுட்ப உதவிகளை வழங்குவது அவசியம். இந்தியாவில் உள்ள கைவினைப் பொருட்கள் விற்பனைக்கான ஆன்லைன் தளங்கள் (e.g., Crafts Council of India’s online platform) இதற்கு ஒரு நல்ல உதாரணமாகும்.
சுற்றுலாத்துறையுடன் இணைத்தல்: மட்டக்களப்பின் தனித்துவமான பாரம்பரிய கலைகளை சுற்றுலாத்துறையின் ஒரு அங்கமாக மேம்படுத்துவதன் மூலம் கலைஞர்களுக்கு வருமானத்தை ஈட்ட முடியும். இதற்காக, பாரம்பரிய கலை கிராமங்களை உருவாக்குதல் மற்றும் கலை நிகழ்ச்சிகளை சுற்றுலாப் பயணிகளுக்காக ஒழுங்கு செய்தல் போன்ற நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ளலாம். இந்தோனேசியாவின் பாலி தீவில் பாரம்பரிய நடனங்கள் சுற்றுலாத்துறையின் முக்கிய அங்கமாக விளங்குகின்றன.
ஊடகங்களின் பங்கு: வானொலி, தொலைக்காட்சி மற்றும் சமூக ஊடகங்கள் மூலம் பாரம்பரிய கலை நிகழ்ச்சிகளை ஒளிபரப்புவதன் மூலம் பரவலான மக்களை சென்றடைய முடியும். இது, கலைகள் குறித்த விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துவதுடன், கலைஞர்களுக்கு ஒரு அங்கீகாரத்தையும் வழங்கும்.
பாரம்பரிய கலை ஆராய்ச்சி மற்றும் ஆவணப்படுத்தல்: மட்டக்களப்பின் பாரம்பரிய கலைகள் குறித்த விரிவான ஆய்வுகளை மேற்கொண்டு அவற்றை ஆவணப்படுத்துவது எதிர்கால சந்ததியினருக்கு பயனுள்ளதாக இருக்கும். பல்கலைக்கழகங்கள் மற்றும் ஆராய்ச்சி நிறுவனங்கள் இதற்கான முயற்சிகளை மேற்கொள்ள வேண்டும்.
தேசிய மற்றும் சர்வதேச கலை அமைப்புகளுடன் கூட்டுறவு: மட்டக்களப்பின் பாரம்பரிய கலைகளை தேசிய மற்றும் சர்வதேச அளவில் கொண்டு செல்வதற்கு தேசிய கலை கலாச்சார சபை (National Arts Council) போன்ற அமைப்புகளுடன் இணைந்து செயற்படுவது அவசியம். சர்வதேச கலை விழாக்களில் மட்டக்களப்பு கலைஞர்கள் பங்கேற்பதை ஊக்குவிப்பதன் மூலம் உலகளாவிய ரீதியில் அங்கீகாரம் பெற முடியும்.

சவால்களும் எதிர்காலமும்

இந்த முயற்சிகள் பலனளிக்க வேண்டுமாயின், பல சவால்களை எதிர்கொள்ள வேண்டியுள்ளது. கலைஞர்களிடையே ஒற்றுமை இல்லாமை, நிதிப்பற்றாக்குறை, நவீன தொழில்நுட்பங்களின் தாக்கம் போன்ற பல பிரச்சினைகள் காணப்படுகின்றன. இருந்தபோதும், மட்டக்களப்பின் பாரம்பரிய கலைகளின் தனித்துவத்தையும், அவற்றின் சமூக மற்றும் கலாச்சார முக்கியத்துவத்தையும் உணர்ந்து உரிய நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்வதன் மூலம் ஒரு வளமான எதிர்காலத்தை உருவாக்க முடியும். இலங்கை அரசாங்கம் தேசிய கலாச்சார கொள்கைகளை (National Cultural Policy) வலுப்படுத்தி, பாரம்பரிய கலைகளுக்கான நிதி ஒதுக்கீட்டை அதிகரிப்பதன் மூலம் இந்த முயற்சிகளுக்கு உறுதுணையாக இருக்க முடியும்.

முடிவாக, மட்டக்களப்பின் பாரம்பரிய கலைகள் ஒரு பொக்கிஷம் போன்றது. அவற்றை பாதுகாப்பதும், மேம்படுத்துவதும் நமது கடமையாகும். சரியான திட்டமிடல், ஒருங்கிணைந்த முயற்சிகள் மற்றும் அரசாங்கத்தின் தொடர்ச்சியான ஆதரவு மூலம் இந்த கலைகளை மீண்டும் உயிர்ப்பிக்க முடியும். இது, மட்டக்களப்பின் கலாச்சார அடையாளத்தை பாதுகாப்பதுடன், கலைஞர்களுக்கு புதிய வாய்ப்புகளையும் வழங்கும்.

S.தணிகசீலன்

மேலதிக தகவல்களுக்கு மாற்றம் செய்திகள்

Traditional Arts of Batticaloa: Decline and Opportunities for Revival

The Batticaloa region has long been a cradle of diverse and unique traditional art forms. However, over time, there has been a noticeable decline in the practice of these arts. Once thriving in almost every village, many traditional art forms have now either disappeared completely or are practiced only in rare instances.

At the same time, traditional arts remain vibrant in some specific geographical pockets. In certain villages closely connected to temple rituals and festivals, these arts are still alive and well. In such settings, religious celebrations play a key role in sustaining cultural continuity. Given this context, it is essential to conduct a thorough critical analysis of the current status of traditional arts in Batticaloa, the reasons behind their decline, the challenges ahead, and the potential pathways for their revival.

Current Situation: Signs of Decline

The decline of traditional arts in Batticaloa is a matter of concern. According to several field studies and research, the practice of key art forms such as Koothu (folk theatre), Kummi (folk dance), Kolattam (stick dance), and Villupattu (bow song storytelling) has significantly decreased. A notable reason is the dwindling interest among the younger generation, who increasingly prioritize modern entertainment over cultural heritage.

For instance, the National Arts Council’s 2022 report notes that in the past decade, the number of traditional Koothu troupes in Batticaloa has dropped by over 40% (National Arts Council Report, 2022). This statistic reflects the sharp decline of an art form that was once an integral part of community life.

Moreover, the lack of adequate income and social recognition for traditional artists also acts as a major barrier to the continuation of these art forms. In a region where agriculture and fishing are prioritized, art is often not viewed as a viable full-time profession. Consequently, many talented artists are compelled to switch careers, threatening the continuity of traditional arts.

Nevertheless, some villages defy this trend. In areas near Batticaloa town and in certain southern regions, temple festivals still serve as platforms for cultural performances. These festivals not only provide artists with performance opportunities but also attract community attention and support. However, this is not a sustainable long-term solution.

Causes of Decline: Multifaceted Challenges

Several factors have contributed to the decline of traditional arts in Batticaloa, including:

Socio-Economic Shifts: The introduction of modern education systems and changing employment opportunities have marginalized traditional arts. Younger generations often pursue white-collar jobs, leading to reduced interest in cultural practices.
Rise of Modern Entertainment: Television, cinema, and the internet have diverted public attention away from traditional arts. These media offer instant gratification and high entertainment value, especially to younger audiences.
Lack of Support for Artists: Traditional artists often lack financial assistance, training opportunities, and societal recognition. As a result, many abandon their art for alternative careers.
Decline of the Gurukula System: In the past, traditional arts were passed down through the gurukula (master-disciple) system. With its decline, younger generations have fewer opportunities to learn these art forms.
Inadequate Government and Policy Support: There are insufficient policies and funding programs at both national and provincial levels to safeguard and promote traditional arts. Funding for artists and community centers remains limited.

Opportunities for Revival: Action Plans and Recommendations

Revitalizing the traditional arts of Batticaloa and preserving them for future generations requires strategic and collaborative efforts. Practical solutions and best practices include:

Strengthening Art Education in Schools: Introducing traditional arts as mandatory subjects in school curricula can foster early interest among students. This requires trained teachers and adequate resources. For example, Finland gives high importance to arts and cultural education in its national curriculum (Finnish National Agency for Education, 2021).
Support Schemes for Artists: Government and NGOs should provide monthly stipends, conduct training workshops, and fund cultural events. Helping artists find markets for their talents is also crucial.
Using Temple Festivals as Cultural Platforms: Temple administrations can collaborate with art organizations to prioritize traditional performances during festivals. A formal memorandum of understanding between temple committees and cultural bodies can help institutionalize this practice.
Leveraging E-Commerce Platforms: Artists should be encouraged to sell traditional musical instruments, crafts, and promote events online. Training and technical assistance should be provided. India’s Crafts Council online platforms serve as good examples.
Integration with Tourism: Making traditional arts a component of the tourism industry can offer artists new income avenues. Initiatives like developing cultural villages and organizing performances for tourists are promising. Bali, Indonesia, showcases how traditional dance is central to its tourism.
Role of Media: Broadcasting traditional performances on radio, television, and social media can increase visibility and awareness, while also validating artists’ work.
Documentation and Research: Universities and research institutions should document and study the traditional arts of Batticaloa in detail to ensure intergenerational transmission.
Collaborations with National and International Art Bodies: Working with organizations like the National Arts Council and participating in international cultural festivals can give Batticaloa’s artists global exposure and recognition.

Challenges and the Way Forward

Efforts to revive traditional arts will face several hurdles—lack of unity among artists, financial constraints, and the overwhelming influence of modern technologies. Despite these, recognizing the uniqueness of Batticaloa’s artistic heritage and its socio-cultural value is key to building a sustainable future.

Strengthening national cultural policies and increasing funding for traditional arts can empower revival efforts. The Sri Lankan government has a vital role to play in this transformation.

The traditional arts of Batticaloa are cultural treasures. Protecting and nurturing them is not just a responsibility—it is a duty. With proper planning, coordinated efforts, and sustained support from the government, these art forms can thrive once again. This not only preserves the cultural identity of Batticaloa but also opens new opportunities for the artists themselves.

S.Thanigaseelan

For more news Maatram News